W świąteczny poniedziałek pojawiła się smutna wiadomość o odejściu postaci monumentalnej dla polskiej siatkówki. Jego śmierć to ogromna strata nie tylko dla sportu, ale dla całej społeczności związanej z tą dyscypliną w naszym kraju.
„Znakomity siatkarz, reprezentant Polski, trener oraz sędzia międzynarodowy”
– Dotarła do nas smutna wiadomość. Odszedł od nas Władysław Pałaszewski, znakomity siatkarz, reprezentant Polski, trener oraz sędzia międzynarodowy. Przez niemal całe swoje życie związany z Gwardią Wrocław, na zawsze kibic naszej drużyny – poinformowali w mediach społecznościowych przedstawiciele klubu Volley Wrocław.
Urodzony z piłką siatkową w ręku Pałaszewski rozpoczął swoją karierę w Sparcie Legnica, by później osiągnąć sukcesy zarówno w AZS Wrocław, jak i Gwardii Wrocław, z którymi wywalczył liczne medale mistrzostw Polski.
Jego talent i zaangażowanie szybko zostały dostrzeżone na arenie międzynarodowej, co zaowocowało miejscem w reprezentacji Polski. Szczególnie pamiętne jest szóste miejsce, które wspólnie z kadrą zajął na mistrzostwach świata w 1962 roku.
Dotarła do nas smutna wiadomość. Wczoraj odszedł od nas Władysław Pałaszewski – znakomity siatkarz, reprezentant Polski, trener oraz sędzia międzynarodowy. Przez niemal całe swoje życie związany z Gwardią Wrocław, na zawsze kibic naszej drużyny 🖤@PolskaSiatkowka @polsatsport pic.twitter.com/JXwQefxkB2
— #VolleyWrocław (@VolleyWroclaw) April 1, 2024
Ale to, co Władysław Pałaszewski zostawił po sobie, to nie tylko medale i puchary. Jego prawdziwe dziedzictwo to pasja i miłość do siatkówki, które przekazywał kolejnym pokoleniom. Po zakończeniu kariery zawodniczej nie odszedł od sportu, który był jego całym życiem.
Pracując jako trener, doprowadził Resovię Rzeszów i Gwardię Wrocław do mistrzostw Polski, świętując ten tytuł aż czterokrotnie. Jako selekcjoner reprezentacji Polski juniorów, wywalczył wicemistrzostwo Europy, udowadniając, że umiejętności trenerskie są równie imponujące, co jego gry na boisku.
Władysław Pałaszewski, przez wielu nazywany „Mistrzem Mistrzów”, był nie tylko wybitnym sportowcem, ale i wychowawcą, mentorem dla młodych talentów.
Jego odejście jest niewątpliwie końcem pewnej epoki w polskiej siatkówce, ale dzięki niemu siatkówka w Polsce ma solidne fundamenty, na których może budować przyszłe pokolenia
