Co państwo robi, aby wspierać osoby niezdolne do pracy z powodu chorób wywołanych długotrwałym nadużywaniem alkoholu? Odpowiedzią jest tzw. renta alkoholowa, świadczenie wypłacane przez państwo tym, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej z powodu alkoholizmu.
Renta alkoholowa. Jak załatwić?
Celem jest zapewnienie wsparcia finansowego osobom, które nie mogą pracować z powodu poważnych schorzeń spowodowanych uzależnieniem. Okazuje się, że mało osób w ogóle wie, że takie rozwiązanie istnieje.
Warto jednak wiedzieć, że nie każdy alkoholik może liczyć na rentę alkoholową. Aby otrzymać to świadczenie, należy spełnić szereg warunków – od diagnozy lekarskiej, przez orzeczenie o niezdolności do pracy, po odpowiedni staż ubezpieczeniowy.
Jest to proces wymagający, ale niezbędny do weryfikacji uprawnień do wsparcia. Co mówi na ten temat obowiązująca ustawa? Art. 12 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych informuje nas, że:
- Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
- Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.
- Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Ile wynosi renta alkoholowa?
Od 1 marca 2024 roku osoby uprawnione do renty alkoholowej mogą spodziewać się podwyżki.
Nowe kwoty to 1780,96 zł brutto przy całkowitej niezdolności do pracy i 1335,72 zł brutto przy częściowej niezdolności. To oznacza wzrost względem poprzednich stawek o około 200 zł brutto.
To znacząca zmiana w porównaniu do dotychczasowych stawek, dająca nieco więcej przestrzeni finansowej osobom w potrzebie.
W ostatnich latach obserwujemy spadek liczby osób pobierających rentę alkoholową, co wpływa na zmniejszenie wydatków państwa na ten cel. Można mieć nadzieję, że ma to związek z tym, że osoby chorujące wychodzą z nałogu.
Średni wiek osób otrzymujących orzeczenie utrzymuje się na stałym poziomie około 51 lat, co pokazuje, że problem dotyka głównie osób w średnim wieku.
