9. „Jestem pewien, że dasz radę”
Zaufanie do dziecka to bardzo ważna rzecz! Mogą nie wierzyć w siebie, więc usłyszenie, że mogą coś zrobić, pomoże im nabrać odwagi i wykonać dowolne zadanie. To wyrażenie wsparcia jest szczególnie ważne w momentach, gdy dziecko staje przed nowym wyzwaniem lub się czegoś obawia.
Warto połączyć je z przypomnieniem podobnych sytuacji z przeszłości, które dziecko pokonało. Pamiętajmy jednak, by nie bagatelizować obaw dziecka – należy je wysłuchać i zaakceptować, jednocześnie wyrażając wiarę w jego możliwości.
10. „Co tu się stało?”
To może być świetne pytanie, które można zadać dziecku zamiast przypisywać mu winę lub wyciągać pochopne wnioski. Pozwól swojemu dziecku poćwiczyć umiejętność bycia szczerym i zwięzłego przekazywania, co się właściwie wydarzyło i jakie są tego konsekwencje.
To pytanie zachęca do refleksji i uczy dziecko, że może bezpiecznie opowiedzieć o trudnych sytuacjach bez strachu przed natychmiastową karą. Daje również przestrzeń na wyjaśnienie kontekstu i własnych intencji. Sposób, w jaki zadajemy to pytanie (ton głosu, mowa ciała) jest równie ważny jak same słowa – powinien wyrażać zainteresowanie i chęć zrozumienia, a nie oskarżenie.
11. „Przepraszam”
Powiedzenie dziecku „przepraszam” uczy je, że wszystko jest w porządku. Kiedy jesteś winny za coś, w porządku jest to przyznać i zaoferować szczere przeprosiny w zamian. Pokazuje to dziecku, że dorośli też popełniają błędy i potrafią wziąć za nie odpowiedzialność.
Jest to potężne narzędzie w budowaniu autentycznej relacji opartej na wzajemnym szacunku. Przeprosiny powinny być konkretne i szczere – warto wyjaśnić, za co przepraszamy i jak zamierzamy naprawić sytuację. To modeluje dla dziecka właściwy sposób przepraszania.