Gdzie spadnie? Tego w tej chwili nikt niestety nie wie. Eksperci podają jedynie szeroki zakres trajektorii między 52 stopniem szerokości geograficznej północnej a 52 stopniem szerokości geograficznej południowej, co obejmuje większość zaludnionych obszarów naszej planety.
Radziecki statek kosmiczny wkrótce spadnie na Ziemię. Jest większy niż mogłoby się wydawać
Rozpoczynające się drugie dziesięciolecie XXI wieku przynosi kolejne niespodzianki związane z kosmiczną ekspansją minionych dekad. Na początku maja świat będzie świadkiem niecodziennego wydarzenia – powrotu na Ziemię radzieckiej sondy Kosmos 482, która opuściła naszą planetę jeszcze w czasach zimnej wojny.
Obiekt, który od ponad półwiecza krąży po orbicie ziemskiej, wkrótce zakończy swoją kosmiczną odyseję w niekontrolowany sposób. Ważąca pół tony sonda z czasów ZSRR, która miała dotrzeć na Wenus, już niedługo zakończy swoją 53-letnią wędrówkę po orbicie. Eksperci ostrzegają, że obiekt prawdopodobnie przetrwa wejście w atmosferę ziemską.
Sonda, która pierwotnie miała dotrzeć na Wenus, została wystrzelona przez Związek Radziecki w 1972 roku. Z powodu awarii nigdy nie osiągnęła swojego celu i zamiast tego rozpoczęła wieloletnią wędrówkę po orbicie okołoziemskiej. Przez ponad pięć dekad Kosmos 482 stopniowo obniżał swoją wysokość – z początkowych 9800 kilometrów do obecnych zaledwie 370 kilometrów. Naukowcy przewidują, że około 10 maja bieżącego roku statek wejdzie w atmosferę ziemską, co zakończy jego długą podróż.
Sytuacja budzi zainteresowanie badaczy nie tylko ze względu na historyczny charakter obiektu, ale przede wszystkim ze względu na ryzyko, jakie może stanowić dla mieszkańców naszej planety. Sonda nie jest bowiem małym, łatwym do spalenia w atmosferze fragmentem kosmicznego śmiecia.
Kosmos 482. Gdzie spadnie półtonowy kolos?
Obserwatorzy nieba od dawna śledzą losy radzieckiej konstrukcji, która waży około 500 kilogramów. To, co szczególnie niepokoi ekspertów, to specyficzna budowa sondy. Kosmos 482 został zaprojektowany z myślą o przetrwaniu ekstremalnych warunków panujących na Wenus. Naukowcy twierdzą, że osłona termiczna statku może wytrzymać ponowne wejście w atmosferę ziemską, co oznacza, że obiekt lub jego znaczna część może dotrzeć do powierzchni Ziemi.
Marco Langbroek z Uniwersytetu Technologicznego w Delft szacuje, że tuż przed zetknięciem z Ziemią sonda może osiągać prędkość nawet 242 kilometrów na godzinę. Mimo że obiekt jest stosunkowo niewielki, nie można całkowicie wykluczyć ryzyka związanego z jego upadkiem. Jednocześnie ekspert uspokaja, że prawdopodobieństwo uderzenia w zabudowania czy ludzi jest porównywalne z ryzykiem uderzenia meteorytu, co zdarza się kilka razy w roku.
Astrofizyk Jonathan McDowell z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics przyznaje, że lepszym scenariuszem byłaby awaria osłony termicznej, która doprowadziłaby do całkowitego zniszczenia obiektu podczas wejścia w atmosferę. W przeciwnym razie należy liczyć się z upadkiem znacznej masy metalu. Naukowcy wątpią również, aby spadochron, w który wyposażona jest sonda, zadziałał po ponad 53 latach przebywania w kosmicznej próżni.
Zgodnie z międzynarodowymi regulacjami, odpowiedzialność za obiekt ponosi Rosja, jako prawny spadkobierca Związku Radzieckiego. Traktat o przestrzeni kosmicznej z 1967 roku jasno określa obowiązki państw w zakresie odpowiedzialności za wystrzelone obiekty kosmiczne, nawet po upływie wielu dekad od ich umieszczenia na orbicie.
