Karol Nawrocki objął urząd prezydenta zaledwie kilka miesięcy temu, a już teraz musi zmierzyć się z poważnym problemem wizerunkowym. Podczas kampanii wyborczej konsekwentnie budował narrację o sobie jako kandydacie niezależnym, stojącym ponad politycznymi podziałami. Wyborcy słyszeli o człowieku spoza układu, który miał wnieść świeżość do najwyższego urzędu w państwie.
Polacy wypowiedzieli się o Nawrockim. Te liczby mówią same za siebie
Rzeczywistość okazała się jednak bardziej skomplikowana. Na listach poparcia widniał bowiem jeden, bardzo wyraźny adres – Prawo i Sprawiedliwość. Partia Jarosława Kaczyńskiego nie tylko oficjalnie wsparła kandydaturę Nawrockiego, ale również zadbała o to, by jej ludzie znaleźli się w najbliższym otoczeniu nowego prezydenta.
Pracownia UCE Research postanowiła sprawdzić, jak Polacy postrzegają niezależność głowy państwa. Badanie przeprowadzone na zlecenie redakcji Onet objęło reprezentatywną próbę 1021 dorosłych mieszkańców Polski w wieku od 18 do 80 lat. Ankiety zebrano metodą wywiadów internetowych między 25 a 26 listopada 2025 roku.
Kancelaria pełna starych znajomych
Nominacje personalne w Kancelarii Prezydenta stały się dla wielu obserwatorów symbolem prawdziwego zaplecza politycznego Nawrockiego. Szefem Kancelarii został Zbigniew Bogucki – były poseł PiS. Na czele Gabinetu Prezydenta stanął natomiast Paweł Szefernaker, również polityk tej partii, który wcześniej kierował sztabem wyborczym Nawrockiego.
Te nazwiska trudno uznać za przypadkowe. Dla części wyborców stanowią one konkretny dowód na to, że deklarowana niezależność prezydenta pozostaje jedynie kampanijnym hasłem. Wyniki sondażu zdają się potwierdzać te obawy.
Łącznie 38,9 procent badanych uważa, że prezydent jest politycznie niezależny. W tej grupie 14,4 procent odpowiada „zdecydowanie tak”, a 24,5 procent „raczej tak”. To elektorat, który wierzy w narrację o prezydencie spoza głównego nurtu – być może widząc w nim szansę na odnowę prawicy lub licząc na równoważenie wpływów różnych ugrupowań.
Sceptycy mają przewagę
Znacznie większa grupa respondentów wyraża jednak poważne wątpliwości. Aż 46,3 procent ankietowanych uważa, że Karol Nawrocki nie jest niezależny. Odpowiedź „zdecydowanie nie” wybrało 28,6 procent badanych, natomiast „raczej nie” – 17,7 procent. To nie tylko brak zaufania, ale wręcz mocna diagnoza sytuacji.
Szczególnie wymowny jest fakt, że ponad jedna czwarta Polaków jest przekonana o politycznym powiązaniu prezydenta z konkretnymi środowiskami. Między dwoma biegunami opinii pozostaje 14,8 procent osób deklarujących brak zdania. Ta grupa może okazać się kluczowa w nadchodzących miesiącach – to wyborcy, których opinia na temat prezydenckiej niezależności dopiero się krystalizuje.
Źródła nieufności tkwią w samym życiorysie politycznym Nawrockiego. Start jako kandydat formalnie niezależny przy jednoczesnym wyraźnym poparciu PiS dla części opinii publicznej od początku brzmiał mało wiarygodnie. Nominacje dla polityków tej partii w kancelarii dodatkowo wzmocniły wrażenie, że prezydent otacza się ludźmi jednej opcji.
Nowe sojusze, stare problemy
Sytuację komplikują również sygnały zbliżenia z Konfederacją. Rozmowa ze Sławomirem Mentzenem, wspólne snucie scenariuszy dotyczących Senatu oraz weto wobec ustawy o rynku kryptoaktywów – te elementy składają się na obraz prezydenta aktywnie budującego nowy układ na prawej stronie sceny politycznej.
Dla części badanych Pałac Prezydencki jawi się dziś raczej jako ośrodek politycznych rozgrywek niż urząd faktycznie stojący ponad partiami. Taki wizerunek daleki jest od ideału „prezydenta wszystkich Polaków”, który Nawrocki kreślił podczas kampanii wyborczej.
Wyniki sondażu powinny stanowić wyraźne ostrzeżenie dla głowy państwa. Już w pierwszych miesiącach urzędowania Nawrocki wszedł w strefę wysokiego ryzyka wizerunkowego. Budując relacje z jednym obozem politycznym i testując możliwości porozumienia z drugim, prezydent coraz bardziej oddala się od wizerunku bezstronnego arbitra, przybliżając się do roli rozgrywającego na prawicy.
