Pierwsza próba sił między Donaldem Tuskiem a Karolem Nawrockim zakończyła się spektakularną porażką premiera. Rząd próbował przepchnąć kontrowersyjną ustawę wiatrakową, ukrywając ją między zapisami dotyczącymi obniżenia cen energii. Miało to być sprawdzenie, czy nowy prezydent da się manipulować.
Tusk stracił cierpliwość. Giertych dostał wolną rękę przeciwko Nawrockiemu
Nawrocki jednak nie dał się zwieść. Mimo że jego przeciwnikiem był doświadczony polityk, jakim jest szef rządu, głowa państwa stanowczo zawetowała problematyczne rozwiązanie. Co więcej, nie poprzestał na defensywie – przedłożył parlamentowi własny projekt ustawy o zamrożeniu cen energii.
Ta bezkompromisowa postawa prezydenta całkowicie zaskoczyła Kancelarię Premiera. Liczono bowiem na ustępstwa i możliwość negocjacji, tymczasem otrzymano jasny sygnał, że przez kolejne dwa lata kooperacja będzie niemożliwa.
Porażka w pierwszym pojedynku sprawiła, że Tusk porzucił wszelkie złudzenia co do możliwości współpracy z Nawrockim. Premier błyskawicznie podjął decyzję o zmianie strategii – zamiast dyplomacji wybrał konfrontację. Głównym wykonawcą nowego planu został Roman Giertych.
Znany mecenas i poseł Koalicji Obywatelskiej otrzymał praktycznie carte blanche do podważania autorytetu prezydenta. W politycznych kuluarach Giertych jest określany mianem „bulteriera” Tuska – podobną rolę w Platformie Obywatelskiej pełnił kiedyś Janusz Palikot jako „człowiek od czarnej roboty”.
Efekty nowej strategii widać już gołym okiem. To właśnie Giertych wprowadził do obiegu pogardliwy skrót DPKN, oznaczający „Domniemany Prezydent Karol Nawrocki”. Ten rodzaj językowej agresji ma systematycznie niszczyć wizerunek głowy państwa.
Wojna na wszystkich frontach
Atak na prezydenta nie ogranicza się jedynie do działań Giertycha. Za mecenasem stoi potężna machina propagandowa – armia aktywistów internetowych działających pod hasłem #SilniRazem. Ta grupa, znana z nieprzejednanej wrogości wobec PiS-u, teraz skierowała swoją energię przeciwko Nawrockiemu.
Wszystko wskazuje na to, że Tusk postawił na totalne podważenie legitymizacji prezydenta. Zamiast konstruktywnego dialogu wybrano drogę permanentnego konfliktu. Skuteczność tej taktyki będzie można ocenić dopiero za kilka miesięcy. Najbliższe lata upłyną pod znakiem bezwzględnej wojny politycznej między premierem a prezydentem.
